Σούλι Πηνείας
Ιστορία του συλλογου
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ
Η κατασκευή της Τεχνητής Λίμνης του Πηνειού ποταμού στην Ηλεία είναι αποτέλεσμα της τεχνολογικής προόδου που άρχισε να συντελείται στη χώρα μας ,με ιδιαίτερα γοργούς ρυθμούς, τη μεταπολεμική περίοδο. Η Λίμνη που έδωσε ζωή στον κάμπο της Ηλείας έγινε ο υγρός τάφος αρκετών χωριών και πάμπολλων περιουσιών .Ένα από τα θύματα του επιτεύγματος αυτού ήταν και το χωριό Σούλι.Tα σενάρια για αυτό το μεγαλόπνοο έργο ξεκίνησαν το 1960,οπότε και άρχισε σταδιακά η αποχώρηση των κατοίκων του χωριού. Με το Ν.Δ. 4563/1966 αποφασίζεται η κατασκευή του έργου και η πλήρης ερήμωσή του χωριού στα τέλη του 1968 δε θα αργήσει να έρθει. Το έργο εγκαινιάστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών στα τέλη της δεκαετίας του 60.Οι κάτοικοι του Σουλίου εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Ηλείας,της Αχαΐας ενώ το μεγαλύτερο μέρος στην Αττική. Στο χωριό θα παραμείνουν μόνο δύο άνθρωποι το ζεύγος Χρήστου και Αγγελικής Κουρλαμπά που δε θα εγκαταλείψουν το χωριό ούτε μια ημέρα, παρά την ερήμωσή του. Θαμώνες του Σουλίου θα αρχίσουν να γίνονται και διάφοροι κτηνοτρόφοι και αγρότες που θα βρούν πρόσφορο έδαφος για καλλιέργειες και βοσκή. Το χωριό σιγά σιγά θα αλλάξει όψη ,η άγρια βλάστηση θα το μετατρέψει σε μη προσβάσιμο προορισμό ενώ τα ερειπωμένα σπίτια θα κάνουν το Σούλι να μοιάζει με χωριό «φάντασμα».
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Στην Αθήνα θα ιδρυθεί έπειτα από ενέργειες μιας ομάδας ανθρώπων και ο μοναδικός εκπολιτιστικός σύλλογος με την επωνυμία Σύλλογος Σουλιωτών Πηνείας Ν,Ηλείας «Ο Άγιος Γεώργιος».Στις αρχές του 1969 ξεκινά μια προσπάθεια από 26 χωριανούς που ζουν στην Αθήνα για την ίδρυση ενός φορέα που θα τους κρατούσε ενωμένους έστω και μακριά από το τόπο τους. Στις 23 Μαρτίου του 1969 οπότε και υπογράφεται το καταστατικό του συλλόγου θα αρχίσει μια μεγάλη προσπάθεια η οποία, ευτυχώς, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο αρχικός σκοπός του Συλλόγου θα είναι να φέρει σε επαφή τους σκορπισμένους Σουλιώτες που διαμένουν στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα προάστια. Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και αφού η χούντα για χρόνια προσπαθούσε να πουλήσει τα
κομμάτια γης του Σουλίου που δεν σκέπασε η Λίμνη, σε γαιοκτήμονες, ο Σύλλογος θα ξεκινήσει μαραθώνιες προσπάθειες για την επιστροφή των κομματιών αυτών.
Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Έπειτα από διαρκή αγώνα και επιμονή του Συλλόγου Σουλιωτών ο Ηλείος ,τότε υπουργός Γεωργίας Αθ.Κανελλόπουλος και η κυβέρνηση θα δώσουν με το Ν.Δ.972/79 το πράσινο φως να επιστραφούν στους δικαιούχους τα κομμάτια γης εκείνα που πληρούσαν τις ανάλογες από το νόμο αποστάσεις από το μέγιστο ύψος της στάθμης της λίμνης. Έτσι από το 1980 και μετά άρχισε να δημιουργείται πάλι το χωριό που είχε μετατραπεί σε φάντασμα λόγω της εγκατάλειψης.
Η ΜΕΤΑΔΗΜΟΤΕΥΣΗ
Οι πιο ευαισθητοποιημένοι θα προλάβουν να μεταδημοτεύσουν κιόλας στην κοινότητα Κέντρου όπου ανήκε το χωριό μετά την επανίδρυσή του. Το Κέντρο, όμως, δεν είναι πλέον το διπλανό χωριό, λόγω της Λίμνης έχει γίνει πια το απέναντι χωριό και η μετακίνηση προς αυτό δεν είναι ότι πιο εύκολο ,αν αναλογιστεί κανείς πως και ο δρόμος Σούλι-Βελανίδι μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας πλέον για το Σούλι ,είναι χωματόδρομος. Δύσκολα μπορώ να ξεχάσει κανείς τις μετακινήσεις από και προς το Σούλι σ΄αυτό το χωματόδρομο .Το χειμώνα κολλούσαν τα οχήματα στη λάσπη δημιουργία από την ένωση βροχής και χώματος, ενώ το καλοκαίρι με τις απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες έπρεπε να διασχίσει κανείς το δρόμο με ερμητικά κλειστά παράθυρα και ότι συνεπάγεται αυτό την εποχή εκείνη που η τεχνολογία στα αυτοκίνητα δεν είχε εξελιχθεί και τόσο. Ο Σύλλογος μετά από ενέργειες που πραγματοποιεί αλλά και με την αρωγή των βουλευτών του Πασοκ κ.κ. Ματράγκα, Πετραλιά και Γεωργακόπουλου θα καταφέρει με το νόμο 30/Α/1985 που ψηφίστηκε στη Βουλή τη μεταδημότευση των Σουλιωτών στη νέα τους κοινότητα του Βελανιδίου που την αποτελούσαν πια το Βελανίδι ,η Ρουπακιά και το Σούλι.
Η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ
Με τη βοήθεια της κοινότητας Βελανιδίου αλλά και τους αδιάκοπους αγώνες του Συλλόγου Σουλιωτών της Αθήνας το χωριό μέσα σε λίγα χρόνια θα αλλάξει ριζικά μορφή. Τα κεριά , τα λουξ και οι φακοί θα αντικατασταθούν αφού στα 1984 περίπου το ηλεκτρικό ρεύμα θα εγκατασταθεί στο χωριό.Ένα χρόνο αργότερα το 1985 θα ξεκινήσουν και οι προσπάθειες για την υδροδότηση του χωριού, ενώ μέρος της δαπάνης αναλαμβάνει και ο Σύλλογος με κυριότερο αρωγό όμως τον πρόεδρο της κοινότητας Βελανιδίου κος Βασίλης Οικονομόπουλος.Το τηλέφωνο που αρχικά απείχε 4 χιλ(η πιο κοντινή συσκευή ήταν στο καφενείο στο Βελανίδι)θα έρθει πιο κοντά και έτσι το 1986 με 1987 το τότε καφενείο του χωριού θα αποκτήσει τη μοναδική κοινής ωφέλειας συσκευή, για όλο το χωριό.Φως, λοιπόν, νερό, τηλέφωνο και το Σούλι μετατρέπεται σε ένα μικρό επίγειο παράδεισο και έπεται συνέχεια.
ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Στην άρδην αλλαγή του χωριού θα συμβάλλει και ο Σύλλογος Σουλιωτών της Αθήνας που με τα χρήματα που συγκεντρώνει, χαλικοστρώνει αρκετές φορές το δρόμο Σούλι-Βελανίδι, διαμορφώνει το πηγάδι(επανακατασκευή) ,κατασκευάζει τη μοναδική πλατεία στο κέντρο του χωριού σε οικόπεδο που δώρισε ο συγχωριανός Θεόδωρος Βέτσος και τοποθετεί παγκάκια, κούνιες και καλαθόσφαιρα.Η εσωτερική τσιμεντόστρωση θα ξεκινήσει στα μέσα της δεκαετίας του 90 και θα συμβάλλει στη καθαρή όψη του χωριού μακριά από τον εφιάλτη της σκόνης το καλοκαίρι και της λάσπης το χειμώνα.Δεν πρέπει να παραλείψουμε και τις δενδροφυτέψεις που γίνονται στο χωριό,και τη δημιουργία του αλσυλλίου δίπλα ακριβώς από την εκκλησία του Αγ.Γεωργίου γνωστό και ως «Ο Κήπος τ΄ Αη Γιώργη».Τα χρήματα για όλα τα ανωτέρω ο Σύλλογος δεν τα βρίσκει στο δρόμο ούτε του τα χαρίζουν απλόχερα.Οι συνδρομές,η κατασκευή και πώληση των ημερολογίων αλλά και η καθιερωμένη ετήσια συνεστίαση είναι οι κύριες πηγές εσόδων του.
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ «ΞΕΝΩΝΑ»
Αποκορύφωμα όλων αυτών των δραστηριοτήτων του Συλλόγου είναι η αγορά στα 1996 ενός οικοπέδου στο οποίο θα ανεγερθεί Ξενώνας που θα ολοκληρωθεί 10 χρόνια αργότερα. Με πολύ κόπο θα γίνει η ολοκλήρωσή του αφού τα χρήματα δεν υπήρχαν και έπρεπε να εξασφαλιστούν. Αρωγοί στην προσπάθεια στάθηκαν το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών που μας επιχορήγησε το 2002 με το ποσό των 2935 ευρώ και το Υπουργείο Υγείας που από το Εθνικό Κρατικό Λαχείο μας διέθεσε το ποσό των 6000ευρώ.Φυσικά τα υπόλοιπα χρήματα συγκεντρώθηκαν από τον ίδιο το Σύλλογο με τις συνδρομές και τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε,όπως προαναφέρθηκε. Η Δημαρχεία Πηνείας μας βοήθησε διαθέτοντάς μας χαλίκι ενώ διευθέτησε την εγκατάσταση νερού και ρεύματος στο οίκημα .Σήμερα ο μοναδικός Ξενώνας σ΄ολόκληρη τη περιοχή της Πηνείας είναι γεγονός, εξοπλισμένος με τον απαραίτητο για τη λειτουργία του εξοπλισμό καθίσταται στολίδι τόσο του χωριού όσο και της περιοχής.ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΗΝΕΙΑΣΠριν ολοκληρωθεί αυτή η ιστορική αναδρομή δε θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε πως το Σούλι πλέον δεν ανήκει στη κοινότητα Βελανιδίου αλλά στο Δήμο Πηνείας. Πράγματι η ένταξη του χωριού στο Δήμο το 1998 συνοδεύτηκε κι από κάποιες σημαντικές αλλαγές. Πρώτα απ΄όλα ο δρόμος Σούλι-Βελανίδι,αυτά τα 3 χιλ. χαλικόδρομου, έχουν γίνει άσφαλτος, ενώ το χωριό ασφαλτοστρώθηκε εσωτερικά απ΄άκρη σ΄άκρη. Έργα που δίχως τη Δημαρχεία δύσκολα θα πραγματοποιούνταν αφού η πρώην κοινότητα που ξεκίνησε να ασφαλτοστρώνει το δρόμο δεν διέθετε τόσο μεγάλα κονδύλια.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
1.Εκδρομή Συλλόγου στους Δελφούς-Ιτέα στις 24-4-1983(Πρ. 7ο-22/5/83)
2.Διατέθηκε το ποσό των 200.000 δρχ από το ταμείο του Συλλόγου για την κατασκευή γεφυριών στο δρόμο Σούλι- Βελανίδι.(Πρ.10ον -13/11/83)
3.Τοποθετήθηκαν οι κολώνες της ΔΕΗ στο Σούλι(Πρ.13ον-8/4/84)
4.α)Αποφασίστηκε να δοθούν χρήματα από το Ταμείο του Συλλόγου για χαλικόστρωση δρόμων μέσα στο χωριό β)Ορίστηκε συνάντηση με το βουλευτή του Πασοκ Δημ.Γεωργακόπουλο για συζήτηση του θέματος της μεταδημότευσης από την Κοινότητα Κέντρου στην Κοινότητα Βελανιδίου.(Πρ. 15ον -25/11/84)
5.Ορίστηκαν εκπρόσωποι στην Πάτρα και στην Αμαλιάδα για την εγγραφή και είσπραξη συνδρομών από Σουλιώτες που μένουν εκεί.(Πρ. 17ον-6/1/85)
6.α)Με το νόμο 30/Α/1985 που ψηφίσθηκε στη Βουλή το Σούλι περιήλθε στην Κοινότητα Βελανιδίου. β)Εστάλησαν ευχαριστήριες επιστολές στους βουλευτές του νομού Ματράγκα ,Πετραλιά και Γεωργακόπουλο για την επίτευξη της μεταδημότευσης. γ)Εστάλη επιστολή στην Αστυνομία της Εφύρας σχετικά με την κολυμπήθρα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και τη διεξαγωγή ερευνών.(Πρ. 19ον-17/2/85)
7.Σύνταξη υπομνήματος στο Νομάρχη Ηλείας Εκτέθηκαν τα εξής θέματα, α)Τηλεφωνική σύνδεση β)Διαπλάτυνση του δρόμου Ρουπακιά-Σούλι γ)Παροχή νερού δ)Επέκταση δικτύου ΔΕΗ ε)Απόδοση εσωλίμνιων κτημάτων προς βοσκή ,κατά προτίμηση στους κατοίκους του χωριού μας.(Πρ 20ον-3/3/85)
8.Καταβολή Α΄ δόσης στη ΔΕΗ για επέκταση δικτύου ως το πηγάδι(50.000δρχ.)(Πρ. 25ον-13/10/85)
9.α)Ερώτηση κου Κωνσταντακόπουλου σχετικά με αυτούς που έχουν επεκτείνει τα οικόπεδά τους έστω και μισό μέτρο προς τους δρόμους του χωριού. Αποφασίστηκε να διερευνηθεί το θέμα. β)Πρόταση κας Α.Γεωργακοπούλου σχετικά με τα χρήματα που δάνεισε ο Σύλλογος στην εκκλησία(35.000δρχ.) (Πρ. 2ον-31/10/85)
10.Να γράφονται μέλη του Συλλόγου άπαντες, ανεξαρτήτου συγγένειας. Εγκρίθηκε με 5 ψήφους υπέρ και 1 κατά. Ο ένας ψήφος που ήταν κατά της πρότασης ήταν του κ. Ιατρόπουλου Αντώνη. Με το σκεπτικό ότι εάν παρθεί τέτοια απόφαση θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα στο Σύλλογο και κατ΄ επέκταση στο χωριό.(Πρ. 4ον-27/12/85)
11.α)Πρόταση κου Βασίλη Παρασκευόπουλου για να ξεκινήσουν νομικές ενέργειες για τη διάνοιξη των δρόμων και εγκρίθηκε. β)Πρόταση των κ.κ. Β.Παρασκευόπουλου και Α.Ιατρόπουλου να γίνει επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου ο αποθανών Ζήσιμος Ζησιμόπουλος και εγκρίθηκε.(Πρ. 7ον-16/5/86)
12.Πρώτη παραίτηση του κου Νικόλαου Βέτσου δια προσωπικούς λόγους.(Πρ.2ο-19/11/86)
13.Για πρώτη φορά αναφέρεται η αδιαφορία των χωριανών για το Σύλλογο.(Πρ. 5ον-11/2/87)
14.Οικόπεδο σχολείου σε ποιόν ανήκει σήμερα και εάν μπορεί να δοθεί πάλι στο χωριό.(Πρ.7ον-16/3/87)
15.Το θέμα του οικοπέδου του σχολείου έχει λήξει ,για το Δ.Σ., διότι πληροφορήθηκε ο Σύλλογος ότι ανήκει στον κ. Μπίνα.(Πρ. 8ον-6/5/87)
16.Συντάχθηκε υπόμνημα στον ΟΤΕ Αμαλιάδας για έλλειψη μετρητή και την ύπαρξη διπλού τηλεφώνου(ντούμπλεξ) στο Σούλι. Το διπλό τηλέφωνο δημιουργεί προβλήματα στους χωριανούς γιατί δε μπορούν να μιλούν ελεύθερα νιώθοντας ότι υπάρχει κι άλλο τηλέφωνο που μπορεί να ακούνε.(Σημ.Το τηλέφωνο το είχε η κα Αθανασία Παπαδοπούλου)(Πρ. 9ον-19/5/87)
17.α)Βγήκε το ντούμπλεξ τηλέφωνο στο Σούλι β)Δεύτερη παραίτηση από Αντώνη Ιατρόπουλο για λόγους ευθιξίας.(Πρ. 10ον-1/7/87)
18.Κατασκευάστηκε η πλατεία στο Σούλι, έγινε διάνοιξη και ρίψη χαλικιού στον κάτω δρόμο, τους καλοκαιρινούς μήνες.(Πρ 11ον-8/10/87)
19.Συζητήθηκε το υπόμνημα του κ. Α. Κωνσταντακόπουλου που αναφερόταν στην ανέγερση μνημείου ή μαρμάρινης πλάκας προς τιμή των θυμάτων του χωριού μας κατά τον εμφύλιο.(Πρ. 1ον-30/11/87)
20.α)Έκτακτη εισφορά των μελών του Δ.Σ. Δόθηκαν 9.000 δρχ. έκαστος. β)Πρόταση για δημιουργία εφημερίδας από Κων/νο Οικονόμου.(Πρ. 2ον-10/1/88)
21.Τοποθέτηση κάγκελων στην πλατεία του χωριού και βάψιμό τους. Επίσης εγκατάσταση στεφανιών καλαθοσφαίρισης(Πρ.7ον-15/9/88)
22.α)Να σταλεί επιστολή παραπόνων στον ΟΤΕ Αμαλιάδας για τη μη σωστή λειτουργία του μοναδικού τηλεφώνου καθώς και εγκατάσταση νέων γραμμών(Σημ.Το τηλέφωνο το είχε η κα Αθανασία Παπαδοπούλου) β)Ανέγερση μνημείου για θύματα πολέμου. Ο τρόπος διαμόρφωσης της πλάκας αφέθηκε να συζητηθεί με τους χωριανούς.(Πρ. 1ον-11/10/88)
23.Κατεδάφιση σπιτιών Βέτσου Πετρή. Αποφασίσθηκε κατ΄ιδίαν συνεννόηση και οικειοθελής παραχώρηση της άδειας κατεδαφίσεως.(Πρ.2ον-10/12/89)
24.Ανέβρεση χώρου οικοπέδου για ιατρείο με την οικονομική ενίσχυση 500.000δρχ. που παρέχει το Υπουργείο Υγείας.(Πρ. 5ον-12/5/90)
25. Η οδόστρωση του (εσωτερικά του χωριού) κατόπιν απόφασης του Δ.Σ. να ξεκινήσει από τον Αη Γιώργη προς την πλατεία του χωριού. Διατίθονται όλα τα χρήματα του Συλλόγου δηλαδή 730.000δρχ.(Πρ. 6ον-?/7/90)
26.α)Κατόπιν αποστολής ειδικών του Υπουργείου Γεωργίας διαβεβαιώθηκε ότι το οικόπεδο του σχολείου ανήκει στη Κοινότητα Βελανιδίου. β)Αιτήθηκε το Δ.Σ. στον Πρόεδρο της Κοινότητας Βελανιδίου την παραχώρηση του οικοπέδου για μετατροπή του σε παιδική χαρά και ιατρείο.(Πρ.7ον-16/9/90)
27.α)Τσιμεντόστρωση δρόμου στο χωριό χρησιμοποιώντας υγρό μπετό που πληρώθηκε με λεφτά του Συλλόγου 332.000δρχ. β)Η ισοπέδωση του οικοπέδου του σχολείου παρουσία του προέδρου της κοινότητας κου Β.Οικονομόπουλου.Η πληρωμή έγινε από το Σύλλογο (32.000δρχ.)διότι το ταμείο της κοινότητας ήταν άδειο.
28.α)Μετάβαση τοπογράφων νομαρχίας στο Σούλι για μέτρηση του οικοπέδου του σχολείου. β)Άρνηση Προέδρου Κοινότητας κ. Β. Οικονομόπουλου να παραβρεθεί στην καταμέτρηση του οικοπέδου. Επιθυμούσε την παρουσία της αστυνομίας. γ)Έγινε καταμέτρηση παρουσία χωριανών. δ)Αγορά συρματοπλέγματος για περίφραξη οικοπέδου. ε)Στις 29/3/92 κάλεσμα Προέδρου Κοινότητας για μετάβαση του Δ.Σ. στο Σούλι και περίφραξη οικοπέδου κατόπιν ειδοποίησης εισαγγελέα. στ)Δημιουργία σοβαρών επεισοδίων. Απειλές με χασάρι από Χρήστο Σαπέρα παρουσία αστυνομίας με αποτέλεσμα να παραβρεθούν Σύλλογος και Σαπέρας στην Αστυνομία Εφύρας . ζ)Ρωτήθηκε το Δ.Σ. (στο Α.Τ. Εφύρας )αν υποβάλλει μήνυση κατά Χ.Σαπέρα και το Δ.Σ. δέχτηκε.Δεν υπήρχε ανακριτής και η μήνυση υπεβλήθη στο Α.Τ. Αμαλιάδας, για απειλή σωματικής ακεραιότητας η)Τα έξοδα του δικηγόρου ανήλθαν στις 70.000δρχ.(Πρ. 3ον-4/4/92)
29.Αποφασίστηκε να γκρεμισθούν τα οικήματα των Βέτσου-Πετρή με έξοδα του Συλλόγου διότι τα ταμεία της κοινότητας ήταν άδεια(Πρ.5ον-16/6/92). (Σημ.Την απόφαση υπογράφουν μόνο ο Πρόεδρος κος Γ.Αγγελακόπουλος και η Γενική Γραμματέας κα Ευαγ.Γεωργακοπούλου.Δεν δόθηκαν απίσης από τους ιδιοκτήτες έγγραφες άδειες για την κατεδάφιση των οικιών τους.)
30. Για τα έτη 1993 δεν υπάρχει ούτε ένα πρακτικό.Για τα έτη 1994 και 1995 από ένα πρακτικό σε κάθε χρονιά.
31.Συζητήθηκε το ιατρείο του χωριού.(Πρ.3ον-28/12/95)
32.Αποφασίστηκε από όλα τα μέλη του Δ.Σ. να αγοράσει ο Σύλλογος από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κο Γ. Αγγελακόπουλο ένα οικόπεδο έκτασης 87 τ. μ. στην τιμή των 220.000δρχ.(Πρ. 4ον-25/2/96)(Σημ.Δεν υπάρχουν υπογραφές των μελών που υποτίθεται ότι πήραν αυτή την απόφαση)
33.α)Πραγματοποιήθηκε το κτίριο στη μορφή που είχε συμφωνήσει το Δ.Σ. με τον μάστορα κο Α. Βασιλόπουλο. β)Αρχικά συμφωνήθηκε το χτίσιμο, η κεραμοσκεπή, η διαίρεση και η τουαλέτα. γ)Τελικά έγιναν μόνο το χτίσιμο και η κεραμοσκεπή. δ)Το κτίριο θα χρησιμοποιηθεί εκτός από ιατρείο και ως ξενώνας για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Συλλόγου.
34.Τρίτη παραίτηση συμβούλου του κ. Γ. Αγγελακόπουλου.(Πρ. 3ον-3/1/97)
35.Λόγω οικονομικής αδυναμίας για την αποπεράτωση του ημιτελούς ιατρείου το συμβούλιο αποφάσισε την πώλησή του.(Πρ. 4ον-1/2/97)
36.α)Με βάση το πρακτικό 4ον -1/2/97 αποφασίστηκε η πώληση με έναρξη πλειστηριασμού 25 Ιανουαρίου 1998 και για 3 συνεχόμενες Κυριακές.Τιμή εκκίνησης 1.000.000δρχ.(Πρ. 8ον-11/1/98)
37.Κατόπιν τριών πλειστηριασμών 25/1,1/2 και 8/2 1998 μη υπάρχοντος αγοραστών αναβάλλεται για 15/2,22/2 και 1/3 1998.Τιμή εκκίνησης 1.000.000δρχ.(Πρ. 9ον-8/2/98)
38.Ρύπανση του χωριού μας από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του Χρήστου Σαπέρα που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το τελευταίο οίκημα του χωριού μας. Για το λόγο αυτό θα προβεί ο Σύλλογος σε σχετικές ενέργειες και παραστάσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες.(Πρ. 10ον-8/3/98)(Σημ. Το πρακτικό αυτό το υπογράφουν όλα τα μέλη κυρίως η Πρόεδρος κα Α. Παπαδοπούλου ο Γενικός Γραμματέας Κ. Παπακοτσομύτης και ο Σύμβουλος Δ. Σταυρόπουλος.)
40.Τέταρτη παραίτηση της Γενικής Γραμματέως Ειρήνης Αγγελακοπούλου για προσωπικούς λόγους.
41.Μέγας χορηγός της συνεστίασης του Συλλόγου τα κέντρα αδυνατίσματος Πρίνου που προσέφεραν δώρα αξίας 500.000δρχ.(Πρ.15ον-8/3/2000).
42.Συνάντηση με τον Αναπληρωτή Νομάρχη κο Πέτρο Αχιλλεόπουλο στο γραφείο του στη Νομαρχία(Πύργος) είχε αντιπροσωπεία του Συλλόγου στις 17 Μαΐου 2000.(Πρ. 18ον-22/5/2000)
43.Δωρεά συγχωριανής Παναγοπούλου Κωνσταντίνας με το ποσό των 30.000δρχ.(Πρ. 19ον-26/6/200)
44.Τοποθέτηση καρτοτηλεφώνου στην πλατεία του χωριού έπειτα από χειρισμούς του Δ.Σ. (Πρ.23ον-18/11/2000)
45.Μελετήθηκε το εξώδικο που απέστειλε ο Σύμβουλος Α΄ κος Σάββας Σιδέρης στην Πρόεδρο κα Δήμητρα Παπάζογλου. Οι λόγοι που αναφέρονται στο εξώδικο κρίθηκαν από το Δ.Σ. ως αβάσιμοι και ψευδή.(Πρ.28ον-31/7/2001)
46.Αποπερατώθηκε εν μέρει ο Ξενώνας. Προχώρησαν σε μεγάλο βαθμό τα έργα μιας και δαπανήθηκε το ποσό των 1.220.000δρχ.(29ον-
47.Συνάντηση των μελών του Δ.Σ. με το βουλευτή του Πασοκ κο Ιωάννη Κουτσούκο.(Πρ. 30ον-17/10/2001)
48.Πραγματοποίηση 1ης Γιορτής Νεολαίας Συλλόγου Σουλιωτών στις 17 Δεκεμβρίου 2001 στον Πειραιά.(Πρ.33ον-28/11/2001)
49.Τοποθετήθηκε μαρμάρινη πλακέτα στην πλατεία του χωριού με το όνομα του δωρητή του οικοπέδου κου Θεόδωρου Βέτσου. (Πρ.38ον-17/4/2002)
50.Ανάγνωση ενώπιον του Δ.Σ. από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κο Κων/νο Π. Παρασκευόπουλο της επιστολής του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας σχετικά με την έγκριση επιχορήγησης με το ποσό των 2.935 Ευρώ. Κάτι που λαμβάνει για πρώτη φορά ο Σύλλογος .(Πρ. 39ον-19/6/2002)
51. Ανάγνωση ενώπιον του Δ.Σ. από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κο Κων/νο Π. Παρασκευόπουλο της επιστολής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στην οποία αναφέρεται ότι ο Σύλλογος Σουλιωτών επιχορηγήθηκε από το Εθνικό Κρατικό Λαχείο, το οποίο διαμοιράζει το Υπουργείο Υγείας με το ποσό των 6.000 ευρώ.(Πρ. 41ον-24/1/2003)
52.Κατασκευάζει ο Σύλλογος ημερολόγια με φωτογραφίες του χωριού, πράγμα που συμβαίνει για πρώτη φορά.(Πρ. 61ον-27/11/2006)
53.Ο Σύλλογος Σουλιωτών αιτείται στη ΠΑΣΕΣΗ την εγγραφή του Συλλόγου στη Συνομοσπονδία.(Πρ.63ον-9/2/2007)
Η κατασκευή της Τεχνητής Λίμνης του Πηνειού ποταμού στην Ηλεία είναι αποτέλεσμα της τεχνολογικής προόδου που άρχισε να συντελείται στη χώρα μας ,με ιδιαίτερα γοργούς ρυθμούς, τη μεταπολεμική περίοδο. Η Λίμνη που έδωσε ζωή στον κάμπο της Ηλείας έγινε ο υγρός τάφος αρκετών χωριών και πάμπολλων περιουσιών .Ένα από τα θύματα του επιτεύγματος αυτού ήταν και το χωριό Σούλι.Tα σενάρια για αυτό το μεγαλόπνοο έργο ξεκίνησαν το 1960,οπότε και άρχισε σταδιακά η αποχώρηση των κατοίκων του χωριού. Με το Ν.Δ. 4563/1966 αποφασίζεται η κατασκευή του έργου και η πλήρης ερήμωσή του χωριού στα τέλη του 1968 δε θα αργήσει να έρθει. Το έργο εγκαινιάστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών στα τέλη της δεκαετίας του 60.Οι κάτοικοι του Σουλίου εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Ηλείας,της Αχαΐας ενώ το μεγαλύτερο μέρος στην Αττική. Στο χωριό θα παραμείνουν μόνο δύο άνθρωποι το ζεύγος Χρήστου και Αγγελικής Κουρλαμπά που δε θα εγκαταλείψουν το χωριό ούτε μια ημέρα, παρά την ερήμωσή του. Θαμώνες του Σουλίου θα αρχίσουν να γίνονται και διάφοροι κτηνοτρόφοι και αγρότες που θα βρούν πρόσφορο έδαφος για καλλιέργειες και βοσκή. Το χωριό σιγά σιγά θα αλλάξει όψη ,η άγρια βλάστηση θα το μετατρέψει σε μη προσβάσιμο προορισμό ενώ τα ερειπωμένα σπίτια θα κάνουν το Σούλι να μοιάζει με χωριό «φάντασμα».
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Στην Αθήνα θα ιδρυθεί έπειτα από ενέργειες μιας ομάδας ανθρώπων και ο μοναδικός εκπολιτιστικός σύλλογος με την επωνυμία Σύλλογος Σουλιωτών Πηνείας Ν,Ηλείας «Ο Άγιος Γεώργιος».Στις αρχές του 1969 ξεκινά μια προσπάθεια από 26 χωριανούς που ζουν στην Αθήνα για την ίδρυση ενός φορέα που θα τους κρατούσε ενωμένους έστω και μακριά από το τόπο τους. Στις 23 Μαρτίου του 1969 οπότε και υπογράφεται το καταστατικό του συλλόγου θα αρχίσει μια μεγάλη προσπάθεια η οποία, ευτυχώς, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο αρχικός σκοπός του Συλλόγου θα είναι να φέρει σε επαφή τους σκορπισμένους Σουλιώτες που διαμένουν στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα προάστια. Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και αφού η χούντα για χρόνια προσπαθούσε να πουλήσει τα
κομμάτια γης του Σουλίου που δεν σκέπασε η Λίμνη, σε γαιοκτήμονες, ο Σύλλογος θα ξεκινήσει μαραθώνιες προσπάθειες για την επιστροφή των κομματιών αυτών.
Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Έπειτα από διαρκή αγώνα και επιμονή του Συλλόγου Σουλιωτών ο Ηλείος ,τότε υπουργός Γεωργίας Αθ.Κανελλόπουλος και η κυβέρνηση θα δώσουν με το Ν.Δ.972/79 το πράσινο φως να επιστραφούν στους δικαιούχους τα κομμάτια γης εκείνα που πληρούσαν τις ανάλογες από το νόμο αποστάσεις από το μέγιστο ύψος της στάθμης της λίμνης. Έτσι από το 1980 και μετά άρχισε να δημιουργείται πάλι το χωριό που είχε μετατραπεί σε φάντασμα λόγω της εγκατάλειψης.
Η ΜΕΤΑΔΗΜΟΤΕΥΣΗ
Οι πιο ευαισθητοποιημένοι θα προλάβουν να μεταδημοτεύσουν κιόλας στην κοινότητα Κέντρου όπου ανήκε το χωριό μετά την επανίδρυσή του. Το Κέντρο, όμως, δεν είναι πλέον το διπλανό χωριό, λόγω της Λίμνης έχει γίνει πια το απέναντι χωριό και η μετακίνηση προς αυτό δεν είναι ότι πιο εύκολο ,αν αναλογιστεί κανείς πως και ο δρόμος Σούλι-Βελανίδι μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας πλέον για το Σούλι ,είναι χωματόδρομος. Δύσκολα μπορώ να ξεχάσει κανείς τις μετακινήσεις από και προς το Σούλι σ΄αυτό το χωματόδρομο .Το χειμώνα κολλούσαν τα οχήματα στη λάσπη δημιουργία από την ένωση βροχής και χώματος, ενώ το καλοκαίρι με τις απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες έπρεπε να διασχίσει κανείς το δρόμο με ερμητικά κλειστά παράθυρα και ότι συνεπάγεται αυτό την εποχή εκείνη που η τεχνολογία στα αυτοκίνητα δεν είχε εξελιχθεί και τόσο. Ο Σύλλογος μετά από ενέργειες που πραγματοποιεί αλλά και με την αρωγή των βουλευτών του Πασοκ κ.κ. Ματράγκα, Πετραλιά και Γεωργακόπουλου θα καταφέρει με το νόμο 30/Α/1985 που ψηφίστηκε στη Βουλή τη μεταδημότευση των Σουλιωτών στη νέα τους κοινότητα του Βελανιδίου που την αποτελούσαν πια το Βελανίδι ,η Ρουπακιά και το Σούλι.
Η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ
Με τη βοήθεια της κοινότητας Βελανιδίου αλλά και τους αδιάκοπους αγώνες του Συλλόγου Σουλιωτών της Αθήνας το χωριό μέσα σε λίγα χρόνια θα αλλάξει ριζικά μορφή. Τα κεριά , τα λουξ και οι φακοί θα αντικατασταθούν αφού στα 1984 περίπου το ηλεκτρικό ρεύμα θα εγκατασταθεί στο χωριό.Ένα χρόνο αργότερα το 1985 θα ξεκινήσουν και οι προσπάθειες για την υδροδότηση του χωριού, ενώ μέρος της δαπάνης αναλαμβάνει και ο Σύλλογος με κυριότερο αρωγό όμως τον πρόεδρο της κοινότητας Βελανιδίου κος Βασίλης Οικονομόπουλος.Το τηλέφωνο που αρχικά απείχε 4 χιλ(η πιο κοντινή συσκευή ήταν στο καφενείο στο Βελανίδι)θα έρθει πιο κοντά και έτσι το 1986 με 1987 το τότε καφενείο του χωριού θα αποκτήσει τη μοναδική κοινής ωφέλειας συσκευή, για όλο το χωριό.Φως, λοιπόν, νερό, τηλέφωνο και το Σούλι μετατρέπεται σε ένα μικρό επίγειο παράδεισο και έπεται συνέχεια.
ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Στην άρδην αλλαγή του χωριού θα συμβάλλει και ο Σύλλογος Σουλιωτών της Αθήνας που με τα χρήματα που συγκεντρώνει, χαλικοστρώνει αρκετές φορές το δρόμο Σούλι-Βελανίδι, διαμορφώνει το πηγάδι(επανακατασκευή) ,κατασκευάζει τη μοναδική πλατεία στο κέντρο του χωριού σε οικόπεδο που δώρισε ο συγχωριανός Θεόδωρος Βέτσος και τοποθετεί παγκάκια, κούνιες και καλαθόσφαιρα.Η εσωτερική τσιμεντόστρωση θα ξεκινήσει στα μέσα της δεκαετίας του 90 και θα συμβάλλει στη καθαρή όψη του χωριού μακριά από τον εφιάλτη της σκόνης το καλοκαίρι και της λάσπης το χειμώνα.Δεν πρέπει να παραλείψουμε και τις δενδροφυτέψεις που γίνονται στο χωριό,και τη δημιουργία του αλσυλλίου δίπλα ακριβώς από την εκκλησία του Αγ.Γεωργίου γνωστό και ως «Ο Κήπος τ΄ Αη Γιώργη».Τα χρήματα για όλα τα ανωτέρω ο Σύλλογος δεν τα βρίσκει στο δρόμο ούτε του τα χαρίζουν απλόχερα.Οι συνδρομές,η κατασκευή και πώληση των ημερολογίων αλλά και η καθιερωμένη ετήσια συνεστίαση είναι οι κύριες πηγές εσόδων του.
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ «ΞΕΝΩΝΑ»
Αποκορύφωμα όλων αυτών των δραστηριοτήτων του Συλλόγου είναι η αγορά στα 1996 ενός οικοπέδου στο οποίο θα ανεγερθεί Ξενώνας που θα ολοκληρωθεί 10 χρόνια αργότερα. Με πολύ κόπο θα γίνει η ολοκλήρωσή του αφού τα χρήματα δεν υπήρχαν και έπρεπε να εξασφαλιστούν. Αρωγοί στην προσπάθεια στάθηκαν το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών που μας επιχορήγησε το 2002 με το ποσό των 2935 ευρώ και το Υπουργείο Υγείας που από το Εθνικό Κρατικό Λαχείο μας διέθεσε το ποσό των 6000ευρώ.Φυσικά τα υπόλοιπα χρήματα συγκεντρώθηκαν από τον ίδιο το Σύλλογο με τις συνδρομές και τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε,όπως προαναφέρθηκε. Η Δημαρχεία Πηνείας μας βοήθησε διαθέτοντάς μας χαλίκι ενώ διευθέτησε την εγκατάσταση νερού και ρεύματος στο οίκημα .Σήμερα ο μοναδικός Ξενώνας σ΄ολόκληρη τη περιοχή της Πηνείας είναι γεγονός, εξοπλισμένος με τον απαραίτητο για τη λειτουργία του εξοπλισμό καθίσταται στολίδι τόσο του χωριού όσο και της περιοχής.ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΗΝΕΙΑΣΠριν ολοκληρωθεί αυτή η ιστορική αναδρομή δε θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε πως το Σούλι πλέον δεν ανήκει στη κοινότητα Βελανιδίου αλλά στο Δήμο Πηνείας. Πράγματι η ένταξη του χωριού στο Δήμο το 1998 συνοδεύτηκε κι από κάποιες σημαντικές αλλαγές. Πρώτα απ΄όλα ο δρόμος Σούλι-Βελανίδι,αυτά τα 3 χιλ. χαλικόδρομου, έχουν γίνει άσφαλτος, ενώ το χωριό ασφαλτοστρώθηκε εσωτερικά απ΄άκρη σ΄άκρη. Έργα που δίχως τη Δημαρχεία δύσκολα θα πραγματοποιούνταν αφού η πρώην κοινότητα που ξεκίνησε να ασφαλτοστρώνει το δρόμο δεν διέθετε τόσο μεγάλα κονδύλια.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
1.Εκδρομή Συλλόγου στους Δελφούς-Ιτέα στις 24-4-1983(Πρ. 7ο-22/5/83)
2.Διατέθηκε το ποσό των 200.000 δρχ από το ταμείο του Συλλόγου για την κατασκευή γεφυριών στο δρόμο Σούλι- Βελανίδι.(Πρ.10ον -13/11/83)
3.Τοποθετήθηκαν οι κολώνες της ΔΕΗ στο Σούλι(Πρ.13ον-8/4/84)
4.α)Αποφασίστηκε να δοθούν χρήματα από το Ταμείο του Συλλόγου για χαλικόστρωση δρόμων μέσα στο χωριό β)Ορίστηκε συνάντηση με το βουλευτή του Πασοκ Δημ.Γεωργακόπουλο για συζήτηση του θέματος της μεταδημότευσης από την Κοινότητα Κέντρου στην Κοινότητα Βελανιδίου.(Πρ. 15ον -25/11/84)
5.Ορίστηκαν εκπρόσωποι στην Πάτρα και στην Αμαλιάδα για την εγγραφή και είσπραξη συνδρομών από Σουλιώτες που μένουν εκεί.(Πρ. 17ον-6/1/85)
6.α)Με το νόμο 30/Α/1985 που ψηφίσθηκε στη Βουλή το Σούλι περιήλθε στην Κοινότητα Βελανιδίου. β)Εστάλησαν ευχαριστήριες επιστολές στους βουλευτές του νομού Ματράγκα ,Πετραλιά και Γεωργακόπουλο για την επίτευξη της μεταδημότευσης. γ)Εστάλη επιστολή στην Αστυνομία της Εφύρας σχετικά με την κολυμπήθρα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και τη διεξαγωγή ερευνών.(Πρ. 19ον-17/2/85)
7.Σύνταξη υπομνήματος στο Νομάρχη Ηλείας Εκτέθηκαν τα εξής θέματα, α)Τηλεφωνική σύνδεση β)Διαπλάτυνση του δρόμου Ρουπακιά-Σούλι γ)Παροχή νερού δ)Επέκταση δικτύου ΔΕΗ ε)Απόδοση εσωλίμνιων κτημάτων προς βοσκή ,κατά προτίμηση στους κατοίκους του χωριού μας.(Πρ 20ον-3/3/85)
8.Καταβολή Α΄ δόσης στη ΔΕΗ για επέκταση δικτύου ως το πηγάδι(50.000δρχ.)(Πρ. 25ον-13/10/85)
9.α)Ερώτηση κου Κωνσταντακόπουλου σχετικά με αυτούς που έχουν επεκτείνει τα οικόπεδά τους έστω και μισό μέτρο προς τους δρόμους του χωριού. Αποφασίστηκε να διερευνηθεί το θέμα. β)Πρόταση κας Α.Γεωργακοπούλου σχετικά με τα χρήματα που δάνεισε ο Σύλλογος στην εκκλησία(35.000δρχ.) (Πρ. 2ον-31/10/85)
10.Να γράφονται μέλη του Συλλόγου άπαντες, ανεξαρτήτου συγγένειας. Εγκρίθηκε με 5 ψήφους υπέρ και 1 κατά. Ο ένας ψήφος που ήταν κατά της πρότασης ήταν του κ. Ιατρόπουλου Αντώνη. Με το σκεπτικό ότι εάν παρθεί τέτοια απόφαση θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα στο Σύλλογο και κατ΄ επέκταση στο χωριό.(Πρ. 4ον-27/12/85)
11.α)Πρόταση κου Βασίλη Παρασκευόπουλου για να ξεκινήσουν νομικές ενέργειες για τη διάνοιξη των δρόμων και εγκρίθηκε. β)Πρόταση των κ.κ. Β.Παρασκευόπουλου και Α.Ιατρόπουλου να γίνει επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου ο αποθανών Ζήσιμος Ζησιμόπουλος και εγκρίθηκε.(Πρ. 7ον-16/5/86)
12.Πρώτη παραίτηση του κου Νικόλαου Βέτσου δια προσωπικούς λόγους.(Πρ.2ο-19/11/86)
13.Για πρώτη φορά αναφέρεται η αδιαφορία των χωριανών για το Σύλλογο.(Πρ. 5ον-11/2/87)
14.Οικόπεδο σχολείου σε ποιόν ανήκει σήμερα και εάν μπορεί να δοθεί πάλι στο χωριό.(Πρ.7ον-16/3/87)
15.Το θέμα του οικοπέδου του σχολείου έχει λήξει ,για το Δ.Σ., διότι πληροφορήθηκε ο Σύλλογος ότι ανήκει στον κ. Μπίνα.(Πρ. 8ον-6/5/87)
16.Συντάχθηκε υπόμνημα στον ΟΤΕ Αμαλιάδας για έλλειψη μετρητή και την ύπαρξη διπλού τηλεφώνου(ντούμπλεξ) στο Σούλι. Το διπλό τηλέφωνο δημιουργεί προβλήματα στους χωριανούς γιατί δε μπορούν να μιλούν ελεύθερα νιώθοντας ότι υπάρχει κι άλλο τηλέφωνο που μπορεί να ακούνε.(Σημ.Το τηλέφωνο το είχε η κα Αθανασία Παπαδοπούλου)(Πρ. 9ον-19/5/87)
17.α)Βγήκε το ντούμπλεξ τηλέφωνο στο Σούλι β)Δεύτερη παραίτηση από Αντώνη Ιατρόπουλο για λόγους ευθιξίας.(Πρ. 10ον-1/7/87)
18.Κατασκευάστηκε η πλατεία στο Σούλι, έγινε διάνοιξη και ρίψη χαλικιού στον κάτω δρόμο, τους καλοκαιρινούς μήνες.(Πρ 11ον-8/10/87)
19.Συζητήθηκε το υπόμνημα του κ. Α. Κωνσταντακόπουλου που αναφερόταν στην ανέγερση μνημείου ή μαρμάρινης πλάκας προς τιμή των θυμάτων του χωριού μας κατά τον εμφύλιο.(Πρ. 1ον-30/11/87)
20.α)Έκτακτη εισφορά των μελών του Δ.Σ. Δόθηκαν 9.000 δρχ. έκαστος. β)Πρόταση για δημιουργία εφημερίδας από Κων/νο Οικονόμου.(Πρ. 2ον-10/1/88)
21.Τοποθέτηση κάγκελων στην πλατεία του χωριού και βάψιμό τους. Επίσης εγκατάσταση στεφανιών καλαθοσφαίρισης(Πρ.7ον-15/9/88)
22.α)Να σταλεί επιστολή παραπόνων στον ΟΤΕ Αμαλιάδας για τη μη σωστή λειτουργία του μοναδικού τηλεφώνου καθώς και εγκατάσταση νέων γραμμών(Σημ.Το τηλέφωνο το είχε η κα Αθανασία Παπαδοπούλου) β)Ανέγερση μνημείου για θύματα πολέμου. Ο τρόπος διαμόρφωσης της πλάκας αφέθηκε να συζητηθεί με τους χωριανούς.(Πρ. 1ον-11/10/88)
23.Κατεδάφιση σπιτιών Βέτσου Πετρή. Αποφασίσθηκε κατ΄ιδίαν συνεννόηση και οικειοθελής παραχώρηση της άδειας κατεδαφίσεως.(Πρ.2ον-10/12/89)
24.Ανέβρεση χώρου οικοπέδου για ιατρείο με την οικονομική ενίσχυση 500.000δρχ. που παρέχει το Υπουργείο Υγείας.(Πρ. 5ον-12/5/90)
25. Η οδόστρωση του (εσωτερικά του χωριού) κατόπιν απόφασης του Δ.Σ. να ξεκινήσει από τον Αη Γιώργη προς την πλατεία του χωριού. Διατίθονται όλα τα χρήματα του Συλλόγου δηλαδή 730.000δρχ.(Πρ. 6ον-?/7/90)
26.α)Κατόπιν αποστολής ειδικών του Υπουργείου Γεωργίας διαβεβαιώθηκε ότι το οικόπεδο του σχολείου ανήκει στη Κοινότητα Βελανιδίου. β)Αιτήθηκε το Δ.Σ. στον Πρόεδρο της Κοινότητας Βελανιδίου την παραχώρηση του οικοπέδου για μετατροπή του σε παιδική χαρά και ιατρείο.(Πρ.7ον-16/9/90)
27.α)Τσιμεντόστρωση δρόμου στο χωριό χρησιμοποιώντας υγρό μπετό που πληρώθηκε με λεφτά του Συλλόγου 332.000δρχ. β)Η ισοπέδωση του οικοπέδου του σχολείου παρουσία του προέδρου της κοινότητας κου Β.Οικονομόπουλου.Η πληρωμή έγινε από το Σύλλογο (32.000δρχ.)διότι το ταμείο της κοινότητας ήταν άδειο.
28.α)Μετάβαση τοπογράφων νομαρχίας στο Σούλι για μέτρηση του οικοπέδου του σχολείου. β)Άρνηση Προέδρου Κοινότητας κ. Β. Οικονομόπουλου να παραβρεθεί στην καταμέτρηση του οικοπέδου. Επιθυμούσε την παρουσία της αστυνομίας. γ)Έγινε καταμέτρηση παρουσία χωριανών. δ)Αγορά συρματοπλέγματος για περίφραξη οικοπέδου. ε)Στις 29/3/92 κάλεσμα Προέδρου Κοινότητας για μετάβαση του Δ.Σ. στο Σούλι και περίφραξη οικοπέδου κατόπιν ειδοποίησης εισαγγελέα. στ)Δημιουργία σοβαρών επεισοδίων. Απειλές με χασάρι από Χρήστο Σαπέρα παρουσία αστυνομίας με αποτέλεσμα να παραβρεθούν Σύλλογος και Σαπέρας στην Αστυνομία Εφύρας . ζ)Ρωτήθηκε το Δ.Σ. (στο Α.Τ. Εφύρας )αν υποβάλλει μήνυση κατά Χ.Σαπέρα και το Δ.Σ. δέχτηκε.Δεν υπήρχε ανακριτής και η μήνυση υπεβλήθη στο Α.Τ. Αμαλιάδας, για απειλή σωματικής ακεραιότητας η)Τα έξοδα του δικηγόρου ανήλθαν στις 70.000δρχ.(Πρ. 3ον-4/4/92)
29.Αποφασίστηκε να γκρεμισθούν τα οικήματα των Βέτσου-Πετρή με έξοδα του Συλλόγου διότι τα ταμεία της κοινότητας ήταν άδεια(Πρ.5ον-16/6/92). (Σημ.Την απόφαση υπογράφουν μόνο ο Πρόεδρος κος Γ.Αγγελακόπουλος και η Γενική Γραμματέας κα Ευαγ.Γεωργακοπούλου.Δεν δόθηκαν απίσης από τους ιδιοκτήτες έγγραφες άδειες για την κατεδάφιση των οικιών τους.)
30. Για τα έτη 1993 δεν υπάρχει ούτε ένα πρακτικό.Για τα έτη 1994 και 1995 από ένα πρακτικό σε κάθε χρονιά.
31.Συζητήθηκε το ιατρείο του χωριού.(Πρ.3ον-28/12/95)
32.Αποφασίστηκε από όλα τα μέλη του Δ.Σ. να αγοράσει ο Σύλλογος από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κο Γ. Αγγελακόπουλο ένα οικόπεδο έκτασης 87 τ. μ. στην τιμή των 220.000δρχ.(Πρ. 4ον-25/2/96)(Σημ.Δεν υπάρχουν υπογραφές των μελών που υποτίθεται ότι πήραν αυτή την απόφαση)
33.α)Πραγματοποιήθηκε το κτίριο στη μορφή που είχε συμφωνήσει το Δ.Σ. με τον μάστορα κο Α. Βασιλόπουλο. β)Αρχικά συμφωνήθηκε το χτίσιμο, η κεραμοσκεπή, η διαίρεση και η τουαλέτα. γ)Τελικά έγιναν μόνο το χτίσιμο και η κεραμοσκεπή. δ)Το κτίριο θα χρησιμοποιηθεί εκτός από ιατρείο και ως ξενώνας για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Συλλόγου.
34.Τρίτη παραίτηση συμβούλου του κ. Γ. Αγγελακόπουλου.(Πρ. 3ον-3/1/97)
35.Λόγω οικονομικής αδυναμίας για την αποπεράτωση του ημιτελούς ιατρείου το συμβούλιο αποφάσισε την πώλησή του.(Πρ. 4ον-1/2/97)
36.α)Με βάση το πρακτικό 4ον -1/2/97 αποφασίστηκε η πώληση με έναρξη πλειστηριασμού 25 Ιανουαρίου 1998 και για 3 συνεχόμενες Κυριακές.Τιμή εκκίνησης 1.000.000δρχ.(Πρ. 8ον-11/1/98)
37.Κατόπιν τριών πλειστηριασμών 25/1,1/2 και 8/2 1998 μη υπάρχοντος αγοραστών αναβάλλεται για 15/2,22/2 και 1/3 1998.Τιμή εκκίνησης 1.000.000δρχ.(Πρ. 9ον-8/2/98)
38.Ρύπανση του χωριού μας από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του Χρήστου Σαπέρα που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το τελευταίο οίκημα του χωριού μας. Για το λόγο αυτό θα προβεί ο Σύλλογος σε σχετικές ενέργειες και παραστάσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες.(Πρ. 10ον-8/3/98)(Σημ. Το πρακτικό αυτό το υπογράφουν όλα τα μέλη κυρίως η Πρόεδρος κα Α. Παπαδοπούλου ο Γενικός Γραμματέας Κ. Παπακοτσομύτης και ο Σύμβουλος Δ. Σταυρόπουλος.)
40.Τέταρτη παραίτηση της Γενικής Γραμματέως Ειρήνης Αγγελακοπούλου για προσωπικούς λόγους.
41.Μέγας χορηγός της συνεστίασης του Συλλόγου τα κέντρα αδυνατίσματος Πρίνου που προσέφεραν δώρα αξίας 500.000δρχ.(Πρ.15ον-8/3/2000).
42.Συνάντηση με τον Αναπληρωτή Νομάρχη κο Πέτρο Αχιλλεόπουλο στο γραφείο του στη Νομαρχία(Πύργος) είχε αντιπροσωπεία του Συλλόγου στις 17 Μαΐου 2000.(Πρ. 18ον-22/5/2000)
43.Δωρεά συγχωριανής Παναγοπούλου Κωνσταντίνας με το ποσό των 30.000δρχ.(Πρ. 19ον-26/6/200)
44.Τοποθέτηση καρτοτηλεφώνου στην πλατεία του χωριού έπειτα από χειρισμούς του Δ.Σ. (Πρ.23ον-18/11/2000)
45.Μελετήθηκε το εξώδικο που απέστειλε ο Σύμβουλος Α΄ κος Σάββας Σιδέρης στην Πρόεδρο κα Δήμητρα Παπάζογλου. Οι λόγοι που αναφέρονται στο εξώδικο κρίθηκαν από το Δ.Σ. ως αβάσιμοι και ψευδή.(Πρ.28ον-31/7/2001)
46.Αποπερατώθηκε εν μέρει ο Ξενώνας. Προχώρησαν σε μεγάλο βαθμό τα έργα μιας και δαπανήθηκε το ποσό των 1.220.000δρχ.(29ον-
47.Συνάντηση των μελών του Δ.Σ. με το βουλευτή του Πασοκ κο Ιωάννη Κουτσούκο.(Πρ. 30ον-17/10/2001)
48.Πραγματοποίηση 1ης Γιορτής Νεολαίας Συλλόγου Σουλιωτών στις 17 Δεκεμβρίου 2001 στον Πειραιά.(Πρ.33ον-28/11/2001)
49.Τοποθετήθηκε μαρμάρινη πλακέτα στην πλατεία του χωριού με το όνομα του δωρητή του οικοπέδου κου Θεόδωρου Βέτσου. (Πρ.38ον-17/4/2002)
50.Ανάγνωση ενώπιον του Δ.Σ. από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κο Κων/νο Π. Παρασκευόπουλο της επιστολής του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας σχετικά με την έγκριση επιχορήγησης με το ποσό των 2.935 Ευρώ. Κάτι που λαμβάνει για πρώτη φορά ο Σύλλογος .(Πρ. 39ον-19/6/2002)
51. Ανάγνωση ενώπιον του Δ.Σ. από τον Πρόεδρο του Συλλόγου κο Κων/νο Π. Παρασκευόπουλο της επιστολής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στην οποία αναφέρεται ότι ο Σύλλογος Σουλιωτών επιχορηγήθηκε από το Εθνικό Κρατικό Λαχείο, το οποίο διαμοιράζει το Υπουργείο Υγείας με το ποσό των 6.000 ευρώ.(Πρ. 41ον-24/1/2003)
52.Κατασκευάζει ο Σύλλογος ημερολόγια με φωτογραφίες του χωριού, πράγμα που συμβαίνει για πρώτη φορά.(Πρ. 61ον-27/11/2006)
53.Ο Σύλλογος Σουλιωτών αιτείται στη ΠΑΣΕΣΗ την εγγραφή του Συλλόγου στη Συνομοσπονδία.(Πρ.63ον-9/2/2007)
